Szkocja 2026

Tam gdzie mieszają się magia, legenda i historia,
a przyroda wciąż emanuje nieskazitelną świeżością
zaś wszechobecne góry są esencją poczucia wolności.

Szkockie Highlands

...wędrówki nowej nadszedł czas!

2-6 czerwca 2026

2 czerwca 2026

Kraków Airport KRK

godz. 4:45 - zbiórka na lotnisku, odprawa

lot nr FR4203 godz. 6:45 - odlot

Glasgow International Airport GLA - godz. 8:40- przylot

POWRÓT

6 czerwca 2026

Glasgow International Airport GLA

lot nr FR4204 godz. 18:50 - odlot

Kraków Airport KRK - godz. 22:35 - przylot

Szkocja jest najbardziej górzystym krajem w Wielkiej Brytanii. Highlands, czyli Wyżyny Szkockie to najbardziej wysunięta na północ część Szkocji, zajmująca około jednej trzeciej powierzchni całego kraju. To rozległy, górzysty region w północnej Szkocji, zaskakujący spokojem i ciszą, znany z naturalnego piękna, dzikiej przyrody, dramatycznych krajobrazów (góry, wrzosowiska, jeziora), unikalnej kultury (dudy, zamki), a zarazem charakteryzujący się niewielką gęstością zaludnienia. Region ten stanowi centrum tradycyjnej, gaelickiej Szkocji i oczywiście znanej na całym świecie whisky.

W trakcie naszej wyprawy planujemy zdobyć kilka popularnych i najpiękniejszych gór Highlands, w szczególności znajdujących się niedaleko miejsca, w którym będziemy mieli hotel. Szkocja to też zamki, a wybraliśmy jeden z najważniejszych i najbardziej urokliwych pod względem architektury i loalizacji. Góry w Szkocji są wyjątkowe i unikatowe, ale pamiętać trzeba, że charakteryzują się surowym klimatem i zmieniającą się pogodą. W świetle słońca Highlands wygląda jak z baśni, a gdy spowiją je chmury i mgłą ogarnia je tajemnicza, majestatyczna magia. Highlands to wymarzone miejsce dla miłośników górskich wędrówek, bo góry są tam wizytówką krajobrazu. Być może to właśnie wtedy odhaczymy pierwsze swoje The Munros spośród rozsianych w regionie, które są świetnym sposobem na poznanie całego Highlands, magicznego miejsca na ziemi, gdzie jawa miesza się z legendą i historią, a przyroda uderza wyjątkową świeżością, zaś góry od stuleci dają poczucie bezkresnej wolności.

Te stare góry od dawna urzekały nas swą magią, czy też tajemnicą podobną do tej, jaką niegdyś napotykali żeglarze odkrywający nieznane lądy. Pragnęliśmy zobaczyć na własne oczy wszystko co o nich słyszeliśmy, wejść na wspaniałe pasma górskie, rozcięte długimi jeziorami oraz zajrzeć w głębokie i malownicze doliny.

Zapraszamy na niezapomnianą, pasjonującą wędrówkę przez piękne krajobrazy szkockich Highlands.

- 1 -

Ben Arthur (The Cobbler)

The Cobbler (Ben Arthur), Alpy Arrochar.
[Michal Klajban, CC BY-SA 4.0 https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0, via Wikimedia Commons]

Trasa

Succoth (10) → Ben Arthur, The Cobbler (884) → Succoth (10)

Ben Arthur (884 m n.p.m.) wznosi się w pobliżu jeziora Loch Long w regionie Argyll i Bute w Szkocji. O ile na mapach oznaczany pod nazwą Ben Arthur, to w szkockich publikacja częściej używana jest nazwa „The Cobbler”, czyli „szewc”. W XIX wieku nazywano go „The Cobbler and his Wife” czyli „szewcem i jego żoną”. Nazwa ta pochodzi od rozległych, skalistych formacji szczytowych, które mają przedstawiać pochylającego się szewca. Formacje te są widoczne z odległości wielu mil i pomimo że góra nie dorównuje wysokością słynnym Munro, to jedna z najpopularniejszych gór w Szkocji ze względu na ukształtowanie szczytu i łatwość dostępu. Góra Cobbler ma trzy szczyty, a najwyższy zwieńczony jest skałą. Cobbler to najważniejsze miejsce do wspinaczki skałkowej w Southern Highlands, a pierwszym klubem wspinaczkowym w Szkocji był Cobbler Club, założony w 1866 roku. NASZA WYCIECZKA 5h15 11,6 km 832 m 832 m

Ruszając z parkingu położonego nad Loch Long początek szlaku znajdziemy po drugiej stronie szosy A83. Zaczyna się na ścieżce z furtką, przy której znajduje się drewniana rzeźba lisa. To szeroka ścieżka, wiodąca młodym lasem, która pnie się po zboczu serią szerokich zakosów. W pewnym momencie przecinamy lokalną drogę trawersującą zbocze, powyżej której mamy kolejne zakosy ścieżki. Wkrótce docieramy w sąsiedztwo strumienia. Idziemy dalej prosto wzdłuż jego koryta mając przed sobą już otwarty teren. Wszystkie trzy szczyty Cobbler znajdują się teraz wprost przed nami. Mijamy małą zaporę na strumieniu. Ścieżka dalej pnie się łagodniej, przecinając liczne boczne strumienie. Przechodzimy przez ich nurt po większych kamieniach. W końcu docieramy do głazów zwanych Narnain, które były wykorzystywane jako schronienia przez grupy wspinaczy, którzy nie mieli środków na inne zakwaterowanie. Teraz stanowią przyjemny przystanek i zacienione schronienie w upalny dzień lub przed deszczem. Dobrze przygotowana ścieżka naszego szlaku nadal pnie się równomiernie. Na rozwidleniu trzymamy się prawej ścieżki strony kontynuując podejście. Dolina zaczyna lekko zwężać się. Po prawej stronie widać wznosi się Beinn Narnain, który zalicza się do Munro. Po dotarciu do skrzyżowania ścieżek skręcamy w lewo. Ścieżka odchodząca w prawo prowadzi na Beinn Ìme i Beinn Narnain. Idziemy dalej po kamiennych stopniach szczyt Cobbler. Na grzbiet dociera się pomiędzy szczytami północnym i centralnym. Skręć w prawo, aby odwiedzić wyższy, centralny szczyt. Ścieżka wyprowadza nas na płaskowyż szczytowy, skąd roztaczają się rozległe widoki dookoła. Uwaga: wejście na skały wymaga umiejętności wspinaczkowych. Najłatwiejszym zejściem jest powrót tą samą drogą, ale szybsze, choć trudniejsze, jest zejście ścieżką prowadzącą na południowy wschód, oznaczoną dużą stertą kamieni na szczycie i kamiennymi stopniami na początku. Z tej trudniejszej ścieżki roztaczają się wspaniałe widoki na klify szczytowe góry i południowy szczyt, a także na skalny nawis północnego szczytu. Początkowo szlak ten jest kamienisty, potem prowadzi prosto do doliny, a po przecięciu strumienia łączy się z główną ścieżką, która sprowadza z powrotem do Succoth.

- 2 -

Ben Nevis

Ben Nevis.
[Thincat, Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=232593]

Trasa

Glen Nevis Youth Hostel (24) → Ben Nevis (1345) → Ben Nevis Visitor Centre (20)

Ben Nevis leży na zachodnim krańcu Gór Grampian w regionie Highland Lochaber, w pobliżu miasta Fort William. Nazwa góry odnosi sie do opływającej ją rzeki, ale pochodzenie jej nie jest jasne. Ben Nevis współtworzy masyw wraz z innymi sąsiednimi: Càrn Mòr Dearg, Càrn Mòr Dearg Arête, Aonach Beag i Aonach Mòr, która zaliczane są do tzw. Munros Jest najwyższym szczytem Wielkiej Brytanii. Przyciąga tłumy turystów, którzy mozolnie pokonują długą i wyczerpującą wspinaczkę po kamienistych ścieżkach. Standardowa droga na szczyt nie jest trudna technicznie, ale wymaga wysiłku. Górny odcinek szlaku jest bardzo kamienisty; długo utrzymuje się na nim śnieg. To niebezpieczny fragment w razie zagubienia szlaku. W przypadku mgły, czy śniegu nieodzowne są umiejętności nawigacyjne. Ben Nevis ma klimat tundry górskiej, a jego znacząca wysokość, położenie nad morzem i topografia często przynoszą chłodne i pochmurne warunków pogodowych, które mogą stanowić zagrożenie dla źle wyposażonych piechurów. NASZA WYCIECZKA 7h30 15,6 km 1306 m 1320 m

Ścieżka z schroniska młodzieżowego Glen Nevis Youth Hostel skraca nieco podstawową trasę na Ben Nevis wiodącą z centrum informacyjnego dla zdobywających górę Ben Nevis. Przechodzimy najpierw mostem na drugą stronę rzeki Nevis, za którym skręcamy w prawo, a potem w lewo przechodząc jednocześnie przez niewielki obszar zadrzewiony. Wspinamy się potem generalnie otwartym terenem, stromo, wąskimi zakosami, aby dotrzeć do głównej ścieżki szlakowej, przed która rośnie nieduże skupisko drzew. Skręcamy w prawo. Podczas marszu mamy wspaniałe widoki na Glen Nevis i Mamores, z dominującym Stob Ban. Ścieżka wiedzie kilkoma szerszymi zakosami, kilkakrotnie przecina strumienie. Przejdź przez przełaz na szczycie i idź dalej ścieżką, aż dojdziesz do pierwotnej ścieżki, która zaczynała się przy Ben Nevis Inn po lewej stronie; skręć w prawo w górę ścieżką. Idź szeroką ścieżką, która prowadzi w górę zbocza. Po minięciu niewielkiej plantacji ścieżka z schroniska młodzieżowego Glen Nevis Youth Hostel łączy się z prawą stroną (ścieżka ta prowadzi bezpośrednio ze schroniska do głównej ścieżki i stanowi krótszą trasę, ale przy schronisku młodzieżowym jest niewiele miejsc parkingowych). Dalej ścieżka zawraca, aby wspinać się po bardziej stromych, skalistych zboczach szerokim zygzakiem. Rozciągają się stąd wspaniałe widoki na Glen Nevis i Mamores, z dominującym Stob Ban. Ścieżka kilkoma kolejnym szeroki zakosami prowadzi nas wyżej i w międzyczasie przecina kładkami niewielkie potoki. Następnie zakręca na lewo wchodząc zboczem ponad dolinę Red Burn. Blisko źródlisk potoku ścieżka skręca bardzo ostro w lewo, a chwilę potem w prawo. Wkrótce docieramy do płaskowyżu, na którym znajduje się Loch Meall an t-Suidhe, znane jako tzw. „jezioro w połowie drogi”. Nasz szlak nie zbliża się nas jednak do tego jeziora. Niebawem opuszczamy płaskowyż i zaczynamy zdobywać kolejne metry wysokości. Niedaleko od jeziora mamy skrzyżowanie szlaków. Skręcamy tu w prawo (druga ścieżka odchodząca w lewo prowadzi poniżej północnego zbocza góry). Pół kilometra dalej przecinamy kaskadowo spływający potok Red Burn. Niedaleko mamy kolejne zakosy po kamienistym stoku. Po prawej zakosy zbliżają nas i oddalają od urwiście opadającego zbocza do Five Finger Gully. W tym miejscu odnotowywane sa wypadki śmiertelne, szczególnie podczas zejścia, kiedy wędrowcy zbaczali ze szlaku zbyt daleko na południe i spadali do wąwozu. Przy dobrej pogodzie widoki na dolinę są stąd wspaniałe. Po lewej stronie pojawia się nam szczyt Càrn Mòr Dearg wyniesiony na wysokich skalnych klifach. Niebawem nachylenie stoku, który pokonujemy zaczyna łagodnieć. Zbliżamy się do płaskowyżu szczytowego. Ścieżka przebiega w pobliżu przepaścistego wypiętrzenia Tower Gully, a następnie Gardyloo Gully, znajdujący się tuż przed naszym celem. Szczyt Ben Nevis (1345 m n.p.m.) jest najwyższą górą na Wyspach Brytyjskich. Tworzy go rozległy, kamienisty płaskowyż o powierzchni około 40 hektarów. Znajduje się na nim kilka obelisków, punkt triangulacyjny i wiele kopców; niektóre pomniki zostały usunięte w ostatnich latach, aby zapobiec bałaganowi w okolicy. Znajdują się tu również pozostałości obserwatorium meteorologicznego, które działało tu pod koniec XIX i na początku XX wieku. Widok z Ben Nevis jest niezwykle rozległy i obejmuje znaczną część Highlands, jednak nic nie robi tak dużego wrażenia jak spojrzenie w dół klifów z północnej strony. Te 700-metrowe (2300 stóp) klify północnej ściany należą do najwyższych w Szkocji. Można tam często dostrzec wspinaczy pokonujących Tower Ridge lub inne klasyczne trasy wspinaczkowe. Panorama z najwyższego punktu Wielkiej Brytanii jest rozległa. W idealnych warunkach może rozciągać się na ponad 190 kilometrów (120 mil), obejmując takie góry jak Torridon Hills, Morven w Caithness, Lochnagar, Ben Lomond, Barra Head i Knocklayd w hrabstwie Antrim w Irlandii Północnej. Powrót realizujemy tą samą trasą. Trzeba mieć na uwadze, że okolice Gardyloo Gully i Five Finger Gully są niebezpieczne podczas mgły, tak samo na podejściu, jak i na zejściu. Prawie całą poznaliśmy podczas podejścia, aż ścieżki ze schroniska młodzieżowego Glen Nevis Youth. Schodząc mijamy tą ścieżkę i lekko obniżającym się trawersem zbocza obniżamy się do doliny. Zostało nam półtora kilometra drogi. Przecinamy kilka spływających strumieni, a potem jednostajnie obniżamy się do doliny. Po osiągnięciu łożyska doliny przechodzimy przez nowy most nad rzeką Nevis, za którym znajduje się parking, a po lewej mamy centrum informacyjnego dla odwiedzających Glen Nevis czy zdobywających Ben Nevis. Tutaj kończymy wędrówkę.

- 3 -

Ben Lui

Ben Lui od północy.
[Doug Lee / Stob an Tighe Aird; https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Stob_an_Tighe_Aird_-_geograph.org.uk_-_38677.jpg]

Trasa

Glen Lochy (190) → Ben Lui (1130) → Beinn a' Chlèibh (916) → Glen Lochy (190)

Ben Lui (1130 m n.p.m.) to majestatyczny szczyt, uważany przez wielu za najwspanialszy w Southern Highlands. Jego zbocza charakteryzuje bujny porost roślinności górskiej, co wynika z niskiego poziomu kwasowości gleb na jego zboczach i wilgotne powietrze. W jeziorze na zboczach Ben Lui odkryto źródło najdłuższej rzeki Szkocji - Tay. Ben Lui leży na głównym dziale wodnym Szkocji z którego wody spływają na wschód do Tay, a następnie do Morza Północnego, z kolei na południe do Loch Lomond i Firth of Clyde oraz na zachód do Lochy, które kończą bieg w Atlantyku. Nieco w cieniu bardziej znanego Ben Lui pozostaje sąsiadujący szczyt Beinn a' Chlèibh (916 m n.p.m.), który ledwo osiąga status Munro. Nie mniej często jest on zdobywany w ramach wejścia na Ben Lui. NASZA WYCIECZKA 5h35 9,6 km 1025 m 1025 m trasa skrócona (bez wejścia na Beinn a' Chlèibh) 4h50 8,3 km 908 m 908 m

Ścieżka doprowadza nas do rzeki Lochy, następnie skręca w prawo i wiedzie wzdłuż jej brzegu, szukając najdogodniejszego miejsca do przejścia. Lochy to szeroka rzeka, ale zazwyczaj wystarczająco płytka, aby przejść przez nią w bród. Można ją łatwo przekroczyć w bardzo suchych warunkach, natomiast podczas jakiekolwiek wezbrania przejście przez nią staje się niebezpieczne, a niekiedy nawet niemożliwe. Po drugiej stronie rzeki znajduje się linia kolejowa – przechodzenie przez tory w tym miejscu jest zabronione. Zamiast tego skorzystać trzeba z niskiego mostu, pod który potok Eas Dàimh przepływa pod torami, aby połączyć się z Lochy . Znajduje się tutaj metalowa kratka, która zapewnia przejście. Przechodzimy krótko przez przecinkę leśną, za która mamy dużą polanę. Po 500 metrach marszu dochodzimy do zbiegu potoków. Wzdłuż obu potoków wiodą ścieżki. My przekraczamy Eas Dàimh i podążamy dalej prosto wzdłuż potoku Fionn Choire. Wkrótce przekraczamy potok Fionn Choire, za którym przechodzimy przez furtkę w ogrodzeniu dla jeleni. Dalej kamienistą dróżką podążamy przez obszar wykarczowanego las, aż do głównej leśnej drogi, za którą mamy las Idziemy przy potoku Fionn Choire stromo w górę. Niektóre odcinki są tu bardzo podmokłe. Przed metalową furtką opuszczamy las na wysokości około 490 metrów w Fionn Choire. Stąd można skierować się bezpośrednio na szczy Ben Lui, albo na przełęcz między dwoma szczytami. Skręcając na wschód idziemy prosto na szczyt Ben Lui. Początkowo teren ten jest podmokły, sprawia wrażenie bezdrożnego. Niemal nieustannie idziemy przez trawiaste połacie. W końcu docieramy na grzbiet opadający na północ od szczytu góry. Roztaczają się stamtąd wspaniałe widoki na Glen Lochy. Od tego miejsca podejście jest przyjemniejsze. Na grzbiecie skręcamy w prawi w kierunku szczytu. Wciąż jest stromo, a miejscami grań jest skalistą. Osiągamy najpierw północno-zachodni szczyt, na którym znajduje się kopiec kamieni. Wyższy, południowo-wschodni szczyt znajduje się trochę dalej. Ben Lui (1130 m n.p.m.) to jeden z najwyższych i prawdopodobnie najwspanialszych szczytów Munro w południowych Highlands. Kopiec ma wspaniałą lokalizację, tuż na skraju wielkiego Coire Gaothach, gdzie śnieg potrafi utrzymać się do wczesnego lata. Żeby zejście z Ben Lui na przełęcz, a potem ewentualnie wspiąć się na sąsiedni Beinn a'Chlèibh, trzeba najpierw cofnąć się nieco na północny zachód (ścieżką, która przyszliśmy). Odnajdujemy ścieżkę, którą możemy rozpocząć zejście szerokim grzbietem w kierunku Beinn a'Chlèibh. Od przełęczy ścieżka prowadzi zakosami po grzbiecie, aż do rozległego płaskowyżu. Szczyt Beinn a'Cheibh oznaczony jest kopcem kamieni na wysokości 916 m n.p.m. Schodzimy z niego tą samą drogą, gdyż ze wszystkich pozostałych stron zbocza są urwiste. Z przełęczy początkowo zejście jest bardzo strome, więc należy zachować ostrożność. Dalej teren staje się znacznie łatwiejszy i prowadzi wzdłuż potoku Fionn Choirein prosto do miejsca, gdzie ścieżka wychodziła z lasu przy stalowej bramie. Dalej podążamy tą samą drogą, którą przemierzaliśmy na początku wycieczki aż do miejsca do startu.

- 4 -

Beinn Dòrain

Beinn Dòrain od strony południowej.
[Michael Schulze (schulzml), CC BY-SA 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1331248]

Trasa

Bridge of Orchy (161) → Cairn (744) → Beinn Dòrain (1076) → Cairn (744) → Beinn an Dothaidh (1004) → Cairn (744) → Bridge of Orchy (161)

Beinn Dòrain (1076 m n.p.m.) to jeden z najbardziej rozpoznawalnych szczytów Munro w południowych Highlands. W języku gaelickim jego nazwa oznacza "wzgórze wydry". To potężny, stożkowaty szczyt, który od dawna podziwiają przejeżdżający podróżni, ponieważ dominuje na szlaku na północ od Tyndrum. Został upamiętniony w wierszu „Moladh Beinn Dobhrainn” (Ku chwale Beinn Dòrain) XVIII-wiecznego gaelickiego poety Duncana Bana MacIntyre'a, który spędził młodość w tych stronach i pracował jako gajowy. An t-urram thar gach beinn Aig Beinn Dòbhrain; De na chunnaic mi fon ghrèin, 'S i bu bhòidhche leam... Honor ponad każdym benem dla Bena Dorana; Ze wszystkich, które widziałem pod słońcem, ona jest dla mnie najwspanialsza... NASZA WYCIECZKA 6h35 13,5 km 1115 m 1115 m trasa skrócona (bez wejścia na Beinn an Dothaidh) 5h20 10,8 km 898 m 898 m

Początek naszego szlaku znajduje się przy hotelu w Bridge of Orchy. Stąd przechodzimy przez szosę A82 na drogę, która prowadzi na stację kolejową. Przechodzi nią West Highland Way, pierwszy długodystansowy szlakiem Szkocji, który do dziś pozostaje najpopularniejszym szlak turystyczny. Rozciąga się na długości 151 km i prowadzi z Milngavie na obrzeżach Glasgow do Fort William u stóp Ben Nevis, stanowią świetne wprowadzenie do szkockich Highlands. Na rozwidleniu przed torami kolejowymi skręcamy na prawo podążając szlakiem West Highland Way w kierunku budynku stacji (ignorujemy przejazd kolejowy, który mieliśmy przed sobą). Przechodzimy pod torami kolejowymi przejściem podziemnym, za którym opuszczamy West Highand Way skręcając na kamienistą drogę, przy której stoi maszt anteny nadawczej. Droga ta prowadzi nas dalej pod górę. Zaraz dalej droga rozchodzi się - skręcamy w prawo, na odnogę, która prowadzi na wrzosowisko. Idziemy dalej w górę utrzymując pewien dystans od potoku Allt an Dòthaidh, płynącego po naszej lewej stronie. Przyjemne podejście prowadzi nas do trawiastej kotliny Coire an Dòthaidh, otoczonej szerokimi zboczami usianymi urwiskami. Stamtąd czeka nas przecięcie łożyska potoku i bardziej stromy odcinek ścieżki, którą osiągamy przełęcz Cairn (744 m n.p.m.). Widok na wschód z przełęczy ukazuje nam fragment Loch Lyon w najdalszych zakątkach regionu Perthshire, słynącego z bogactwa krajobrazów. Z przełęczy Cairn mamy ścieżki na dwa szczyty i w sumie nie ma znaczenia, który wybierzesz jako pierwszy. Aby dotrzeć do Beinn Dòrain, kierujemy się na południe, mijając na początku poszarpane skały. Ścieżka nieco wije się wprowadzając na wypłaszczający się grzbiet, skręca przy górskim stawie, za którym znów wspina się w górę grzbietu. W pewnym miejscu ścieżka rozwidla się. Jej prawa odnoga biegnie poniżej grzbietu i przechodzi poniżej szczytów, a dopiero z drugiej ich strony zawraca i prowadzi na szczyt. Lepiej trzymać się głównej, lewej ścieżki, która biegnie grzbietem wzdłuż dużego kopca. We mgle wielu myli go ze szczytem, ale w rzeczywistości jest to przedwierzchołek o nazwie Càrn Sasunnaich (1063 m n.p.m.). Za płytką przełączką wznosi się właściwy szczyt Beinn Dòrain o wysokości 1076 m n.p.m. Stanowi on świetny punkt widokowy, szczególnie wokół południowego łuku. Na północnym wschodzie dobrze widoczny jest Loch Lyon. Wracamy tą samą ścieżką na przełęcz Cairn, skąd wspinamy się na Beinn an Dòthaidh. Ścieżka pnie po zboczach na północny zachód, odchodząc od większych stromizn. Przechodzim następnie na szerokie zbocza porośniete trawami, nieco podmokłe w okolicach Coire Reidh. Ścieżka zdaje się zanikać w tych miejscach. Musimy kierowac się ku ścieżce, która pnie się do przełecz pomiędzy głównym szczytem Beinn an Dòthaidh a jego bardziej wyrazistym południowym wierzchołkiem. Po osiągnięciu przęłęczy i zarazem grzbietu masywu, skręcamy w lewo na północ, aby dotrzeć na właściwy szczyt Beinn an Dòthaidh (1004 m n.p.m.) Roztacza się z niego piękny widok na wrzosowisko Rannoch Moor (z Ben Nevis w oddali, jeśli dzień jest pogodny). Przy pogodnej pogodze warto zaglądnąć również na wierzchołek zachodni, od którego dzieli nas krótki spacer. Rozciąga się z niego wspaniały widok na Loch Tulla i majestatyczne szczyty Stob Ghabhar, widoczne w oddali. Można stąd zejść łagodnymi zboczami z powrotem do Coire Reidh, aby ponownie dołączyć do ścieżki, którą schodzimy z powrotem na przełęcz Cairn. Stamtąd wracamy tą samą drogą, którą pokonywaliśmy na początku wycieczki, aby dotrzeć do Bridge of Orchy.

- 5 -

Stirling Castle

Stirling.
[Stirling Council from Stirling, UK - Stirling Castle, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=63984162]

Stirling była kiedyś stolicą Szkocji. Znajduje się w niej jedna z największych, najpiękniejszych i najważniejszych królewskich twierdz Królestwa Szkocji, która zdominowała tutejszy krajobraz. Zamek wznosi się na szczycie inwazyjnego urwiska , będącego częścią formacji geologicznej Stirling Sill . Z trzech stron otoczony jest stromymi klifami, co zapewnia mu silną pozycję obronną. Jego strategiczne położenie, strzegące najdalszego, do lat 90. XIX wieku, przeprawy przez rzekę Forth, czyniło go ważną fortyfikacją w regionie od najdawniejszych czasów. Większość głównych budynków zamku pochodzi z XV i XVI wieku. Kilka budowli zachowało się z XIV wieku, a zewnętrzne mury obronne miasta pochodzą z początku XVIII wieku.

Przed unią z Anglią, zamek Stirling był jedną z najczęściej użytkowanych rezydencji królewskich Szkocji, pełniąc funkcję zarówno pałacu, jak i twierdzy. W Stirling koronowano wielu szkockich królów i królowe, w tym Marię Stuart w 1542 roku.

Ostatni dzień będzie swego rodzaju dniem odpoczynkowym, a każdy wykorzysta go na swój sposób. Dla niektórych będzie czas na zwiedzenie zamku i starego miasta Stirling, a inni może wybiorą jakieś wzgórze z którego spojrzą jeszcze raz na malownicze krajobrazy Highlands i może wtedy oddadzą się marzeniom powrotu do tej krainy.

UWAGA
Należy liczyć się z tym, iż niekorzystne warunki pogodowe
mogą wpłynąć na zmianę planu i założeń wycieczki.

CAŁKOWITY KOSZT WYCIECZKI
3250 zł

HARMONOGRAM WPŁAT

Termin	Kwota
do 3 dni od dnia zapisania się na wycieczkę	400 zł
do 15 stycznia 2026 r.	600 zł
do 15 lutego 2026 r.	600 zł
do 15 marca 2026 r.	600 zł
do 15 kwietnia 2026 r.	550 zł
do 15 maja 2026 r.	500 zł

Procedura zapisów:

1. Uczestnik po zapisaniu się na listę uczestników niezwłocznie dokonuje zakupu biletów lotniczych tam i z powrotem na wskazane niżej połączenia lotnicze, a następnie potwierdza dokonanie zakupu biletów i tym samym stan pełnej gotowości do uczestnictwa w wyprawie przesyłając informację na e-mail: dmszala@gmail.com.
2. Od listopada 2025 Ryanair całkowicie wycofuje bilety w formie papierowej, będą one wydawane w awaryjnych sytuacjach  na lotnisku. Każdy musi mieć swój bilet w aplikacji Ryanair w swoim telefonie.
   
   

   

   Rozkład lotów, na które trzeba kupić bilety - kliknij, aby powiększyć...
   
   
3. Po dokonanym zakupie biletów (nie wcześniej) dokonuje obowiązkowych wpłat zgodnie z powyższym harmonogramem wpłat.
4. Niedotrzymanie terminu wpłat może skutkować skreśleniem z listy uczestników, bez prawa zwrotu dotąd wpłaconej kwoty.

Cena wycieczki obejmuje:

• przejazdy wynajętym szkockim autokarem klasy turystycznej,
• ubezpieczenie NNW + KL,
• składki na Turystyczny Fundusz Gwarancyjny i Turystyczny Fundusz Pomocowy,
• opłaty wjazdowe do miast i parkingowe,
• 4x nocleg Muthu Ben Doran Hotel★★★ w Tyndrum,
• 4x śniadanie w pubie przy hotelu.

Cena wycieczki nie obejmuje:

• obiadokolacji: posiłki popołudniowe (obiadokolacje) każdy będzie opłacał sam podczas pobytu w zarezerwowanym przez nas pubie,
• biletów lotniczych,
• biletów wstępu do odwiedzanych obiektów,
• innych świadczeń nie przewidzianych w programie,
• ubezpieczenia od kosztów rezygnacji i przerwania podróży,
• ubezpieczenia od chorób przewlekłych,
• kosztów atrakcji podejmowanych przez uczestnika samodzielnie podczas wędrówki lub w ramach czasu wolnego np. opłat wstępu do innych zwiedzanych obiektów, zakupu pamiątek i innych souvenirów.

BARDZO WAŻNE SPRAWY:

Złóż wniosek o wizę pobytu w Wielkiej Brytanii.
To obowiązkowy dokument, który zezwala na krótkoterminowy pobyt w Wielkiej Brytanii.
Najprościej uzyskać go można drogą elektroniczną korzystając ze strony:
Uzyskaj brytyjską ETA

Dokumentem tożsamości, jakim będziesz się posługiwał na obszarze Wielkiej Brytani
jest ważny paszport (nie dowód osobisty).

Uczestnik ponosi odpowiedzialność i konsekwencje (w tym finansowe)
w przypadku braku wymaganych dokumentów.

Zakup środek odstraszający osławione szkockie muszki
zawierający substację czynną DEET, np. Smidge Insect Repellent.

- - -

Jeśli zdecydowałeś dołączyć się do nas
- to świetnie! Co dalej?

Najpierw skontaktuj się z Dorotą:

tel. 507-953-300  lub e-mail: dmszala@gmail.com

Jeśli zostałeś umieszczony na liście uczestników dokonaj wpłaty za autokar
w podanej wysokości wg harmonogramu wpłat na konto nr:
55 1240 4588 1111 0010 7214 2661

z dopiskiem w tytule wpłaty: kto płaci i za co
(czyli podaj imię i nazwisko oraz nazwę wyjazdu SZKOCJA.

UWAGA! W przypadku rezygnacji z wyjazdu i braku zastępstwa
nie zwracamy dokonanych wpłat.

---

Nasze cele

W ramach prowadzonej działalności stwarzamy możliwości do wędrówki, poznawania świata, bycia blisko natury, czy integracji w zespole ludzi o wspólnych zainteresowaniach, dla których dzielenie się czasem z innymi jest przyjemnością. Nie ważny jest tutaj wiek, usposobienie, czy poglądy, ale wspólna pasja, radość bycia i wzajemna życzliwość. Nie kierujemy się ideologiami, ale zwyczajną turystyczna etyką. Podczas wyjazdów zajmujemy się koordynacją całego przedsięwzięcia, każdy uczestnik otrzymuje plan wycieczki i niezbędne materiały informacyjne, a będąc już na trasie wspieramy się razem, aby zrealizować założone cele.

Jeśli widzisz swoją osobę w takiej grupie - jest to pierwszy krok,
abyś do nas dołączył.

Przeczytaj zanim skorzystasz z naszej oferty

Wycieczkę oferujemy występując w roli Agencji Turystycznej. Oferujemy w niej udział podejmując współpracę z organizatorem turystyki - Biurem Podróży DIUNA TRAVEL. W przypadku tej imprezy turystycznej uczestnikom przysługują wszystkie prawa UE mające zastosowanie do imprez turystycznych, zaś przedsiębiorstwo, z którym współpracujemy, ponosi pełną odpowiedzialność za należytą realizację imprezy turystycznej.

Zanim wybierzesz się z nami na wycieczkę powinieneś obowiązkowo zapoznać się także z Polityką Prywatności oraz Polityką Cookies na naszej stronie. Zostały one opracowane w związku wymogami narzuconymi przez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27.04.2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (określane powszechnie jako "RODO"), a także Prawo Telekomunikacyjne z dnia 16.11.2012 r.

Dorota Szala NA WYCIECZKĘ       NIP 6781742253
31-928 Kraków, os. Centrum B 11/52
wpis do rejestru CEOTiPUNPUT nr: Z/65/2018
tel. 507-953-300       e-mail: dmszala@gmail.com