Czeska i Saska Szwajcaria

Czeska i Saska Szwajcaria

KORONA SUDETÓW CZESKICH - SUDECKI WŁÓCZYKIJ (cz.1 - zachód)

27 kwiecień - 4 maj 2019
godz. 6.00 - wyjazd
Kraków, Aleja Jana Pawła II, parking przy NCK

Oto hasłowy wyciąg z programu naszej wyprawy:

• szczyty Sudetów Czeskich do Korony Sudetów Czeskich i Sudeckiego Włóczykija;
• skalne miasto Tiské stěny;
• Brama Pravčická i Sokole Gniazdo;
• Skały Schrammsteine;
• spływ łodziami przez Dziki Wąwóz i Wąwóz Edmunda;
• Droga Malarzy „Malerweg”;
• via ferraty Häntzschelstiege, Schrammsteine, Ściana Pasterza i 15 wytyczonych dróg do wyboru;
• Zamek Děčín i Děčínský Sněžník;
• Twierdza Königstein;
• Most Bastei i Zamek Neurathen;
• przeprawa promowa przez Łabę;
• Kurort Rathen i Park „Świat Kolei”;
• Pałac i Park Pillnitz;
• Parada Parostatków Białej Floty Saksońskiej.

Szczyty
Ještěd (1012 m n.p.m.)	27.04.2019	27.04.2019
Jedlová (774 m n.p.m.)			28.04.2019
Klíč (759 m n.p.m.)			28.04.2019
Studenec (737 m n.p.m.)			4.05.2019
Tanečnice (598 m n.p.m.)			28.04.2019
Prosečský hřeben (593 m n.p.m.)		27.04.2019	27.04.2019
Vlčí Hora (581 m n.p.m.)			28.04.2019

Dla wszystkich uczestników wyjazdu mamy przygotowaną nieodpłatną pulę książeczek

KORONA SUDETÓW CZESKICH

przygotowanych wg własnego projektu i spełniających wymogi regulaminu tej odznaki

Czas nową przygodę zacząć...

dzień 1

sobota, 27 kwietnia 2019

GODZINA	. . . PLAN DNIA . . .
6.00	wyjazd: Kraków, Aleja Jana Pawła II, parking przy NCK
8.00	Góra Świętej Anny - przerwa 60 min.
11.40	Zawidów/Habartice - przejazd przez granicę PL-CZ
12.00	Lukášov - rozpoczęcie trasy pieszej
12.30	Prosečský hřeben (593 m n.p.m.), Směrný kámen
12.45	Chata Proseč, wieża widokowa - przerwa 60 min.
13.45	koniec przerwy, zejście do Lukášov
14.00	zakończenie trasy pieszej, wyjazd
14.15	Liberec, Skiareál Ještěd - rozpoczęcie trasy pieszej
16.00	Ještěd (1012 m n.p.m.), hotel „Ještěd” - przerwa 30 min.
16.30	koniec przerwy, zejście do Liberec'a
17.30	zakończenie trasy pieszej, wyjazd do bazy
18.45	przyjazd do bazy: Děčín, Zámecká Sýpka (zakwaterowanie)

Prosečský hřeben (593 m n.p.m.)

Prosečský hřeben jest najwyższym wzniesieniem Kotliny Libereckiej (czes. Žitavská pánev). Charakteryzuje się łagodnymi oraz stromymi zboczami, urozmaiconą rzeźbą i nieregularnym ukształtowaniem z niewyraźnie zaznaczoną częścią szczytową. Wzniesienie to góruje nad osadami, położonymi u jego stóp: od wschodu nad Rynovice, od zachodu nad Vratislavice nad Nisou od południa nad Lukášov a od północy nad Proseč nad Nisou. Szczyt znajduje się 250 m na południowy wschód od funkcjonującego na górze schroniska i wieży widokowej. Stoi na nim kamień szczytowy.
Kamień szczytowy został umieszczony w najwyższym punkcie grzbietu Prosec latem 1932 r. przez Franza Reilicha, przedsiębiorcy i właściciela firmy „Reilich u. Sohn” z Miśni nad Nysą. Tabliczkę z wysokością szczytu umieścił na tym kamieniu Rudolf Zitte, profesor liceum w Jabłońcu. W 1990 roku kamień został odrestaurowany przez małżeństwo Zítkovy. Wtedy też zostały umieszczone drogowskazy szlaku. Tabliczka i drogowskazy zostały skradzione w 2015 roku, ale jeszcze tego samego roku 21 listopada zainstalowano nowe oznakowania na szczycie (zapomniano jednak podania na tabliczce wysokości szczytu)..
Obecna wieża widokowa na szczycie jest już piątą z kolei. Pierwsza wieża widokowa była drewniana i została zbudowana w 1892 roku przez Niemiecki Klub Górski (DGV - Der Deutsche Gebirgsverein für das Jeschken). Miała 6 m wysokości. W lutym 1894 została zniszczona przez burzę. Naprawiona służyła do 1901 roku, kiedy to została zniszczona przez uderzenie pioruna. Kolejna została zbudowana wg projektu Rudolfa Hemricha przez Stowarzyszenie Górskie Jablonec. Była to również drewniana wieża, ale wyższa (miała 12 metrów). Otwarta została w 1908 roku, a zniszczona przez wiatr w 1921 roku. W 1928 roku Konrad Hübner zbudował domek turystyczny, przy którym to samo stowarzyszenie wzniosło kamienną wieżę o wysokości 28 metrów, również według projektu Rudolfa Hemricha. Wieża ta stoi do dzisiaj, ale domek został celowo podpalony w 2003 roku. W 2016 roku przy wieży otwarto nowe schronisko z restauracją.

Przydatne informacje:
Chata Proseč – otwarta codziennie nd-cz 11:00-20:00, pt-so 11:00-21:00.

Ještěd (1012 m n.p.m.)

Ještěd zawsze był dominantą północnych Czech i symbolem regionu. Góra oferuje dalekie widoki. Widoczna też jest ona sama z Niemiec i Polski. Jest najwyższym szczytem Grzbietu Jesztedzkiego (czes. Ještědský hřbet) i zarazem Grzbietu Jesztiedzko-Kozakowskiego (czes. Ještědsko-kozákovský hřbet). Leży na południowy zachód od Liberca w północnych Czechach. Znajduje się na nim ośrodek sportów narciarskich, kompleks skoczni Szczyt wieńczy spiczasta wieża nadajnika telewizyjnego. U dołu nadajnika znajduje się hotel i restauracja. Do szczytu poprowadzona jest asfaltowa droga z przełęczy Tetřeví sedlo (770 m n.p.m.) położonej na drodze z Liberca do miasta Český Dub.
Przed budową nadajnika na szczycie Ještěd stał wielki krzyż. Był on kamienny i stał aż do 1812 roku. Krzyże na Ještěd mają długą historię udokumentowaną od 1737 roku. Przedostatni krzyż został potajemnie usunięty w latach 80-tych XX wieku, najprawdopodobniej przez ówczesne władze Liberca. Pierwsza chata z gastronomią pojawiła się na szczycie w połowie XIX wieku. W maju 1876 roku zbudowano na szczycie 5-metrową drewnianą wieżę. Była to pierwsza wieża widokowa w tej części Czech. Stała do lipca 1889 roku, a zastąpiła ją wybudowana w tym samym roku nowa, 8-metrowa wieża. Pierwszy hotel górski na Ještěd otwarty został w 1907 roku. W okresie 1909-1911 powstał na stokach góry pierwszy obiekt sportowy - trzykilometrowy tor saneczkowy. W okresie międzywojennym wybudowano kolejkę linową. Obecnie na stokach gór funkcjonuje duży ośrodek narciarstwa.
W styczniu 1963 roku budynek hotelu strawił ogień, na skutek nieroztropnego używana ognia do rozmrażania rur. Rok później na szczycie spłonął inny budynek „Rohan”. Wtedy powstał nowy projekt zagospodarowania szczytu, który zakładał nie tylko powstanie hotelu, ale również węzła telekomunikacyjnego. Nowy hotel z nadajnikiem został otwarty w 1973 roku. Budowla ta ma wysokość 94 m.

dzień 2

niedziela, 28 kwietnia 2019

GODZINA	. . . PLAN DNIA . . .
8.00	wyjazd z bazy
9.00	Mikulášovice - rozpoczęcie trasy pieszej
10.20	Tanečnice (598 m n.p.m.), gospoda, wieża widokowa - przerwa 30 min.
10.50	koniec przerwy, zejście do Mikulášovic
11.30	Mikulášovice - zakończenie trasy pieszej, wyjazd do Vlčí Hora
11.45	Vlčí Hora - rozpoczęcie trasy pieszej
12.20	Vlčí Hora (581 m n.p.m.), wieża widokowa - przerwa 30 min.
12.50	koniec przerwy, zejście do Vlčí Hora
13.15	Vlčí Hora - zakończenie trasy pieszej, wyjazd do Jedlová
13.35	Jedlová - rozpoczęcie trasy pieszej
14.45	Jedlová (774 m n.p.m.), restauracja, wieża widokowa - przerwa 30 min.
15.15	koniec przerwy, zejście do Jedlová
16.00	Jedlová - zakończenie trasy pieszej, wyjazd do Polevsko
16.20	Polevsko - rozpoczęcie trasy pieszej
17.00	Klíč (759 m n.p.m.) - przerwa 15 min.
17.15	koniec przerwy, zejście do Polevsko
17.35	Polevsko - zakończenie trasy pieszej, wyjazd do bazy
18.20	przyjazd do bazy: Děčín, Zámecká Sýpka

Tanečnice (598 m n.p.m.)

Niekiedy można usłyszeć, że nazwa szczytu pochodzi od czarodziejki, która tańcem uwodziła miejscowego myśliwego. Bardziej jednak prawdopodobne jest, że pochodzi od słowa „Tannenplan” oznaczającego jodłowe lasy. Tanečnice leży na Pogórzu Łużyckim (czes. Šluknovská pahorkatina, niem. Lausitzer Bergland), które na południowym wschodzie przechodzi w Góry Łużyckie. Zbudowana jest głównie z granitu. Na szczycie stoi ośmioboczna wieża widokowa o wysokości 26 metrów ze 138 schodami. Jego konstrukcja wzmocniona jest stalowymi taśmami. Wieża ta zbudowana została w 1904 roku, a budulcem jej był kamień i cegła. Z wieży rozciąga się ładny widok na Obszar Chronionego Krajobrazu Łabskie Piaskowce (czes. Chráněná krajinná oblast (CHKO) Labské pískovce) oraz NP Szwajcarii Czeskiej i Szwajcarii Saksońskiej, Park Narodowy Czeska Szwajcaria (czes. Národní park České Švýcarsko) oraz Park Narodowy Saskiej Szwajcarii (niem. Nationalpark Sächsische Schweiz). Widoczne są również Karkonosze i Góry Izerskie. Przy dobrej pogodzie widoczne jest nawet Drezno.
Pierwszą wieżę widokową na szczycie zbudowali mieszkańcy pobliskiej wsi Mikulášovice Tomášov. Była to drewniana wieża, która istniała tylko jeden rok, została zniszczona przez silną wichurę. W jej miejsce w 1886 roku zbudowano drugą drewnianą wieżę widokową. Na szczyt tej wieży prowadziło siedem drewnianych drabin. W 1903 roku wieża ta została zniszczona przez burzę. Wraz z pojawieniem się wież widokowych na szczycie Tanečnice budowane były chaty Mikulášovickiego klubu górskiego, w których odwiedzający mogli dostać gorące jedzenie i słynne piwo „Lipova”. Obecnie przy wieży widokowej działa bufet „Koliba” wybudowana 1979 roku, w miejscu wcześniejszego, mniejszego obiektu Chaloupka strýčka Toma (pol. Chata wuja Toma).

Przydatne informacje:

Wieża widokowa otwarta w godzinach funkcjonowania bufetu: 9:00-16:00 wt-nd, przekąski w bufecie dostępne od godz. 10:00.

Bilety wstępu na wieżę widokową: dorośli, - CZK, dzieci 6-12 lat 10, - CZK, dzieci do 6 lat bezpłatnie.

Vlčí Hora (581 m n.p.m.)

Jest to szczyt pochodzenia wulkanicznego. Leży na skraju Parku Narodowego Czeskiej Szwajcarii, w obrębie Przedgórza Šluknovskiego. Podstawa góry zbudowana jest z tefrytu, zaś jej górne partie ze słupowego bazaltu, zawierającego znaczne ilości magnetytu, który powoduje wychylenie igły kompasu nawet o 40°. Bazaltowe podłoże stwarza dobre warunki do rozwoju roślin kserotermicznych.
Góra zaczęła przyciągać turystów w XIX wieku ze względu na rozciągający się z niej ładny widok. Z inicjatywy towarzystwa górskiego z Krásnej Lípy zbudowano na niej w 1887 roku gospodę w stylu szwajcarskim. W tym samym roku podjęto starania o wybudowanie wieży widokowej, a rok później stanęła na szczycie. Miała 12 metrów wysokości nie była zadaszana jak obecna wieża. Podniesiona została później w 1908 roku do obecnej wysokości 19 metrów. Szczyt stał się popularny, a duża liczba odwiedzających sprawiła, że z czasem rozbudowana została funkcjonująca przy wieży restauracja. Niestety po II wojnie światowej obiekty te stały porzucone. W dużym stopniu zdewastowane w 1968 roku zostały przejęte w ręce prywatne. Nowy właściciel Janda Rumbruk przeprowadził niezbędne remonty i wkrótce udostępnił obiekty turystom. Wieża została odrestaurowana w latach 90-tych XX wieku, kiedy weszła w skład majątku Lasów Republiki Czeskiej. W maju 1998 roku wieża widokowa przeszła na własność miasta Krásná Lípa.
Na wschodnim zboczu znajduje się źródło Weroniki (Verunčina studanka), obłożone bazaltowymi słupami. Na kamieniu wyryty jest napis z datą: Veronika Brunnen 1886.

Przydatne informacje:

Wieża widokowa otwarta: codziennie w okresie kwiecień - wrzesień w godzinach 10:00-18:00 (pn-so), 10:00-15:00 (nd). W pozostałym okresie tylko w weekendy i święta (za wyjątkiem 24 i 31 grudnia, kiedy jest zamknięta) wieża czynna jest w godzinach 10:00-15:00.

Bilety wstępu na wieze widokową: dorośli 15, - CZK, dzieci, zniżka, członkowie KČT 8, - CZK, osoby niepełnosprawne bezpłatnie

Jedlová (774 m n.p.m.)

To trzeci pod względem wysokości szczyt w masywie Gór Łużyckich. Góra jest kopułą dawnego wulkanu. Górna część góry zbudowana jest z fonolitu zawierającego kryształy szklistego skalenia, który często rozpada się na duże płyty. W dolnej części występuje twardy piaskowiec. Na płaskim szczycie częściowo porośniętym lasem mieszanym znajduje się kamienna wieża widokowa, o wysokości 23 m, turystyczne miejsce odpoczynku oraz restauracja ze schroniskiem turystycznym. Na wierzchołku stoją dwa metalowe maszty przekaźnikowe: telewizyjny i telekomunikacyjny. Znajdziemy na nim również pomnik niemieckiego poety Friedrich’a von Schiller’a otoczony 19-oma głazami z 19 okolicznych miast i wsi, które w 1905 roku wniosły swój wkład w budowę pomnika w setną rocznicę śmierci poety. Friedrich von Schiller jest znany m.in. jako twórca „Ody do radości”, której instrumentalna wersja została przyjęta na hymn Unii Europejskiej.
Nazwa góry pochodzi od lasu jodłowego, porastającego niegdyś górę. Las ten nie wytrzymał jednak działania szkodliwych emisji przemysłowych oraz licznych pożarów. W latach 70-tych i 80-tych XX wieku jodły zastąpiono drzewostanem liściastymi, a przede wszystkim bukiem. Na południowych zboczach zachowało się rumowisko skalne i gołoborza. Szczyt jest dobrym punktem widokowym, z którego rozciąga się pełna panorama na okoliczne szczyty i doliny Gór Łużyckich.

Przydatne informacje:
Restauracja i wieża widokowa otwarte codziennie: od marca do listopada w godzinach 9:00-22:00 (pt-so) lub 9:00-20:00 (nd-cz), od grudnia do lutego w godzinach 9:00-21:00 (pt-so) lub 9:00-18:00 (nd-pt).

Klíč (759 m n.p.m.)

To czwarty pod względem wysokości szczyt Gór Łużyckich. Ma kształt foremnego stożka, z jednej strony podciętego 60-metrowym urwiskiem skalnym, pod którym znajdują się rozległe gołoborza. Niezalesiona kulminacja szczytowa zbudowana jest ze skały wulkanicznej. Ma ona wyjątkowy charakter, gdyż oglądać z niej można panoramę dookólną w kącie 360 stopni. Przy dobrej pogodzie z Klíč rozciąga się jedna z piękniejszych panoram w stożki wulkaniczne Gór Łużyckich, tworzącymi jedyny w swoim rodzaju krajobraz. Klíč jest znaną górą wśród wspinaczy, którzy jako pierwsi w roku 1893, wytyczyli na ten szczyt ścieżkę, a którą wędrują po dziś dzień także i turyści. Wytyczyli oni na powulkanicznych ścianach szereg dróg wspinaczkowych o różnym stopniu trudności. W roku 1908 na górze stanęła nieduża chata wzniesiona przez Cvikovski Mountain Club, zniszczona w czasie II wojny światowej. Na stokach góry utworzony został rezerwat przyrody, który chroni m.in. rzadką florę występującą po zachodniej stronie góry.

dzień 3

poniedziałek, 29.04.2019

GODZINA	. . . PLAN DNIA . . .
8.00	wyjazd z bazy
8.30	Mezni Louka - rozpoczęcie trasy pieszej
8.55	Divoká soutěska - węzeł szlaków, wejście do Dzikiego Wąwozu
9.30	Přístaviště Divoká soutěska - spływ łodziami przez Dziki Wąwóz (Divoká soutěska) - czas trwania spływu: 15 min. (dystans 450 m)
10.00	Přístaviště Divoká soutěska - dolna przystań, zakończenie spływu, ciąg dalszy trasy pieszej
10.20	Mezní můstek - most graniczny, wejście do Wąwozu Edmunda
10.50	Přístaviště Edmundova soutěska - spływ łodziami przez Wąwóz Edmunda (Edmundova soutěska) - czas trwania spływu: 20 min. (dystans 960 m)
11.30	Přístaviště Edmundova soutěska - dolna przystań, zakończenie spływu, ciąg dalszy trasy pieszej
12.15	Hřensko, hotel Klepáč - przerwa 15 min.
12.30	koniec przerwy, wejście na szosę do Trzech Źródeł
13.00	Tři prameny
14.10	Jeskyně Českých bratří
14.40	Pravčická brána - zwiedzanie skał w ramach przerwy 1 godz. 20 min.
16.00	koniec przerwy
18.30	Mezní Louka - zakończenie trasy pieszej, wyjazd do bazy
19.05	przyjazd do bazy: Děčín, Zámecká Sýpka

Brama Pravčicka

Brama Pravčicka (czes. Pravčická brána)
Pudelek [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], from Wikimedia Commons

Czy chcesz się poczuć jak w krainie Narni? To będzie ten dzień, kiedy przeniesiemy się do baśniowego królestwa. W ten sposób rozpoczniemy wędrówki po Szwajcarii, najpierw tej po stronie czeskiej. Budują ją piaskowce, urozmaicone formacjami bazaltowymi i pojedynczymi jurajskimi wapieniami. Wejdziemy w obszar unikatowych formacji skalnych, pomiędzy baszty, iglice, podążymy przez wąwozy i szczeliny, przejdziemy się po tarasach skalnych i przejdziemy przez bramy, w tym największą w Europie naturalną skalną bramę – Bramę Pravčicką, która stała się symbolem Czeskiej Szwajcarii. Uformowana została przez naturę w wyniku trwającego miliony lat wietrzenia mniej odpornej części masywu skalnego utworzonego z bloków piaskowca pochodzącego z okresu górnej kredy. Brama Pravčicka to wyjątkowa atrakcja przyrodnicza, będąca największą naturalną bramą skalną w Europie. Liczy 26,5 m rozpiętości łuku u podstawy, 16,0 m wysokości otworu, od 7 do 8 metrów szerokości otworu u podstawy, 3,0 m grubości stropu w najcieńszym miejscu. Jej szczytowa płyta leży na wysokości 21 m od jej podstawy. Formacja skalna składa się tak naprawdę z dwóch skał, z których jedna stanowi słup podpierający skalny strop, natomiast druga to masyw skalny ze stropem. Dzięki temu Brama Pravčicka jest odporna na sezonowe zmiany temperatury, które mogłyby zniszczyć formację.
W sąsiedztwie Bramy Pravčickiej, w wyjątkowo trudnym terenie zbudowano w 1881 roku wyjątkowy obiekt - letni pałacyk „Sokole Gniazdo” utrzymany w niespotykanym na tutejszym terenie stylu alpejskim. Na parterze zachowała się stylowa restauracja z pierwotnym, drewnianym zdobieniem ścian i sufitu, ozdobionym oryginalnymi malowidłami. Dostawy towarów do restauracji odbywają się niewielkim wyciągiem linowym.

Sokole Gniazdo
Tadam [CC BY-SA 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0)], from Wikimedia Commons

Dziki Wąwóz i Wąwóz Edmunda

Przełom Kamenicy
Jerzy Strzelecki
[GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html) or
CC BY 3.0 (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0)],
from Wikimedia Commons

Jednak zanim zaczniemy zwiedzać Bramę Pravčicką i inne okoliczne formacje skalne, zanim odwiedzimy Sokole Gniazdo, wpierw przemierzymy niezwykły przełom rzeki Kamenice. To górska rzeka wytworzyła kanion kiedyś niemożliwy do przebycia. Pokonamy go podążając sztucznie utworzoną drogą wzdłuż rzeki, idąc pod olbrzymimi ścianami i wieżami z piaskowca. Podczas tej pieszej wędrówki czeka nas dwukrotna odmiana - spływ łodziami na odcinkach, których po prostu nie da się przejść pieszo. Najpierw przepłyniemy przez Dziki Wąwóz, następnie Wąwóz Edmunda. Nie ma tutaj innej możliwości, jak wędrówka przeplatana spływem. Nad zainstalowanym w kanionie systemem kładek i przejść tunelowych w skałach oraz jazów pracowało pod koniec XIX wieku 200 robotników pod nadzorem włoskich rzemieślników. Pierwsze przepłynięcia pierwotnie niedostępnych wąwozów miały miejsce w 1877 roku na czterometrowych tratwach. Czy jesteście gotowi na taką podróż, bo mu już nie możemy się jej doczekać.

dzień 4

wtorek, 30.04.2019

GODZINA	. . . PLAN DNIA . . .
8.00	wyjazd z bazy
8.45	Beuthenfall, parking - rozpoczęcie trasy pieszej
9.30	Häntzschelstiege - początek via ferraty
11.45	Häntzschelstiege - koniec via ferraty
12.20	Heilige Stiege (górny koniec) - rozstaj, wejście na Malerweg
13.15	Breite-Kluft-Aussicht - punkt widokowy
15.00	Schrammsteinaussichte - punkt końcowy na Schrammsteine (stąd zejście ze skał)
15.40	droga Zeughausweg
16.05	Malerweg
16.25	Wilde Hölle
17.00	Beuthenfall, parking - zakończenie trasy pieszej, odjazd do bazy
17.45	przyjazd do bazy: Děčín, Zámecká Sýpka

Góry Połabskie pociągają artystów, pisarzy, kompozytorów i turystów. Zapierające dech w piersiach osobliwe piaskowce i urocze miasteczka położone przy wijącej się Łabie pozostają w ich pamięci na zawsze. Góry te zostały odkryte na początku XVIII wieku, kiedy do pobliskiego Drezna przybyła grupa szwajcarskich malarzy, reprezentujących epokę romantyzmu. Wśród nich był Adrian Zingg, który zachwycony tutejszymi pejzażami i stęskniony za ojczystymi krainami formuje w ich odniesieniu zwrot Szwajcaria Saksońska. Jak się okazało nazwa przyjęła się bardzo szybko i taka już pozostała. Dzisiaj większość zna tą część Gór Połabskich jako Szwajcarię Saksońską. Zwrot ten stał się nazwą rozpoznawczą regionu, do którego tego dnia wyjedziemy. Może przy odrobinie szczęścia będziemy jak ten „Wędrowiec nad morzem mgły” z najsłynniejszego pejzażu na płótnie namalowanego przez Caspara Davida Friedrich’a.

Skały Schrammsteine

Skały Schrammsteine
I, Jörg Hempel [CC BY-SA 3.0 de (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/de/deed.en)]

Skały Schrammsteine tworzą największe skupisko skał w całej Saskiej i Czeskiej Szwajcarii. Łańcuch 12 kilometrów piaskowca pociętego szczelinami, pełny skalnych baszt i różnorodnych form wywiera wrażenie na każdym. Wespół z sąsiednimi skałami Affensteine zioną niedostępnością i dzikością W pajęczynie szlaków wytyczonych w ich wnętrzu można się zgubić. Prowadzą przezeń drogi wędrówkowe, via ferraty i wspinaczkowe o różnym stopniu trudności. Szczyty skalistego łańcucha mają wysokość ponad 400 m n.p.m., a najwyższy szczyt (Schrammsteinaussicht - 417 m n.p.m.) jest dostępny ze stalowych schodów.

dzień 5

środa, 1 maja 2019

GODZINA	. . . PLAN DNIA . . .
8:00	wyjazd z bazy
9:00	Pałac i Park Pillnitz - zwiedzanie
12:00	Pierwszomajowa Parada Parostatków - przerwa na nabrzeżnych tarasach pałacu
12:45	wyjazd z Pillnitz do Tisá
13:35	Skalne miasto Tiské stěny - rozpoczęcie trasy pieszej
16:45	Tisá - zakończenie trasy pieszej, wyjazd do bazy
17:15	przyjazd do bazy: Děčín, Zámecká Sýpka

Pałac i Park Pillnitz

Park i Pałac Pillnitz
Nikater [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html)
or CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)], from Wikimedia Commons

Jest wspaniałym celem turystycznym zarówno dla miłośników kultury, jak i ogrodów. Inspirowany jest stylem chińskim, łączy w sobie cechy orientu i barokowe. Łączy w sobie architekturę i sztukę ogrodniczą, wpasowując się harmonijnie w łagodny krajobraz doliny Łaby. Z racji położenia nazywany jest pałacem na wodzie. Pałac i Park Pillnitz wzniesiono na początku XVII wieku bezpośrednio nad brzegiem Łaby. Była to letnia rezydencja saskiego dworu. Obiekty te były też w owym czasie prezentem saskiego elektora i króla Polski Augusta II Mocnego dla jego faworyty, pięknej Anny Konstancji Cosel. Pillnitz był wtedy niezależną miejscowością (od 1950 roku stanowi dzielnicę Drezna). W parku znajduje się między innymi oranżeria oraz kilkusetletnie drzewo kameliowe. Nieopodal pałacu wzniesiony został barokowy kościół Świętego Ducha, ozdobiony kartuszem z herbami Polski i arcymarszałka cesarstwa (to jeden z tytułów Augusta II) oraz monogramem królewskim, zwieńczonymi polską koroną królewską.

Pierwszomajowa Parada Parostatków

Pirna w Pillnitz
Dr. Azrael Tod [CC BY-SA 4.0 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0)]

Po zwiedzeniu Pałacu i Parku Pilnitz zasiądziemy nad brzegiem Łaby, kiedy tego dnia pojawi się na niej najstarsza flota parostatków na świecie. Co rok 1 maja o godzinie 10:00 dziewięć historycznych parowców kołowych oraz dwa nowoczesne statki-salonki Saksońskiej Białej Floty wypływa w centrum Drezna. Około południa dopłyną pod Pałac w Pillnitz, gdzie zawrócą i popłyną z powrotem w dół rzeki do Drezna. Te historyczne bocznokołowe parostatki liczą sobie już po 80–130 lat. Z pewnością zasłużyły na miano zabytków techniki, ale wciąż regularnie pływają po Łabie między Miśnią i Bad Schandau. Wśród nich jest prawdziwa perła - parowiec „Diesbar” z roku 1884, który jako jedyny w flocie saksońskiej jest po dziś dzień napędzany węglem, a użyta w nim maszyna parowa pochodzi z roku 1841, z czeskiego parowca „Bohemia”.

Tiské stěny

Tiské stěny
Zp [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html), CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)
or CC BY-SA 2.5 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)]

Po paradzie parostatków pojedziemy do Czech. Wejdziemy między Tiské stěny, zaliczanych do najstarszych form skalnych Łabskich Piaskowców. Tworzą one najbardziej znane miasto skalne w tym rejonie Czech. Podczas wędrówki wdrapiemy się na skalną ścianę nazywaną Velkě stěny oraz przejdziemy się krawędzią ściany z widokiem na równoległe pasmo skalne Severni stěny. Brzmi ekscytująco, choć trasa jest łatwa.

dzień 6

czwartek, 2 maja 2019

GODZINA	. . . PLAN DNIA . . .
8.00	wyjazd z bazy
8.45	Twierdza Königstein (Festung Königstein) - zwiedzanie
12.00	zakończenie zwiedzania, rozpoczęcie trasy pieszej Szlakiem Malarzy (Malerweg): Twierdza Königstein - Thürmsdorfer - Weißig - Eisenbahnwelten im Kurort Rathen
14.15	Kurort Rathen, Park „Świat Kolei” (Eisenbahnwelten im Kurort Rathen) - przerwa, zwiedzanie
15.30	przeprawa promowa przez Łabę i dalsza wędrówka ma skały Bastei
16.45	Bastei i Zamek Neurathen - zwiedzanie, wejścia na punkty widokowe, czas wolny
17.45	przejście na parking Bastei i wyjazd do bazy
18.50	przyjazd do bazy: Děčín, Zámecká Sýpka

Twierdza Königstein

Twierdza Königstein na Łabą | foto (c) Festung Königstein, Procopter

Pierwszą pisemną wzmiankę o grodzie znajdującym się kiedyś w miejscu twierdzy datuje się na 1233 rok. Jest to dokument sporządzony przez czeskiego władcę Wacława I, wspominający pewnego burgrabiego Gebharda von Stein. Średniowieczny gród był bowiem częścią Królestwa Czech aż do czasów zawarcia traktatu w Chebie w roku 1459. Twierdza Königstein liczy sobie ponad 400 lat i króluje w krajobrazach Saskiej Szwajcarii i Gór Połabskich. Działa jak magnes i przyciąga każdego roku setki tysięcy turystów z całego świata. Jak zdobędziemy twierdzę? Ułatwią nam to dwie windy oraz parking położony nieopodal. Twierdza króluje na wysokości 247 metrów nad poziomem Łaby i składa się z ponad 50 imponujących budynków o przeznaczeniu wojskowym z okresu renesansu, baroku i XIX wieku. Do tego dochodzi rozległy park, który sprawia, że pobyt w twierdzy staje się przyjemny i ekscytujący.

Szlak Malarzy

Łaba przepływająca przez Kurort Rathen
Jörg Hempel [CC BY-SA 2.0
de (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.0/de/deed.en)]

Romantyczny, dramatyczny, pierwotnie dziki krajobraz, a zarazem baśniowy Gór Połabskich (Elbsandsteingebirge) uwieczniany był już XIX wieku przez malarzy takich jak Ludwik Richter, Caspar David Friedrich, jak też artystów innych dziedzin, jak znany wszystkim pisarz Hans Christian Andersen, czy kompozytor Ryszard Wagner. Z Twierdzy Königstein przejdziemy się fragmentem 112-kilometrowego Szlaku Malarzy (Malerweg), chyba najważniejszego w Saksońskiej Szwajcarii. Prowadzi on przez wspaniałe formacje skalne, głębokie wąwozy i zapierające dech w piersiach widoki. Zarówno cała trasa jak i jej poszczególne etapy z całą pewnością pozostawią po sobie niezapomniane wrażenia u każdego, kto nią podąży. Podczas naszych wypadów odbędziemy kilka takich wędrówek m.in. tego majowego dnia.

Kurort Rathen i Świat Kolei

Nasza przerwa w wędrówce będzie miała miejsce w niecodziennym miejscu – największej na świecie kolejce ogrodowej. Zajmuje ona niebagatelne 7500 metrów kwadratowych. Na tej powierzchni odnajdziemy miniaturowe budowle z okolic Drezna i Saksońskiej Szwajcarii, wkomponowane odpowiednio w górski krajobraz regionu, z płynącymi rzekami i żywą roślinnością. Wśród nich jeździ kilkadziesiąt pociągów, osobowych i towarowych, po torowiskach o łącznej długości 4600 metrów, łączącymi 88 punktów. Na tej potężnej, plenerowej makiecie znajdziemy kolej z górnego odcinka Łaby „Děčín-Miśnia”, wysokogórską kolejkę „Semmeringbahn“, kolej „Lößnitzdackel“, linię tramwajową „Kirnitzschtalbahn“ i ”Pirna-Neustadt“, a także kolejkę wąskotorową w górach Zittauer. Przejeżdżają one przez zminiaturyzowany świat z wiernie odtworzonymi modelami budynków stacyjnych, domów i hoteli, zamków i pałaców (łącznie około 225 budowli). Pokonują mosty, wiadukty i górskie podjazdy. To świat marzeń dzieciństwa.

Kurort Rathen i Kolejowy Świat

Czy na ten świat marzeń dzieciństwa ukryty w dorosłości będzie wystarczająca ilość czasu? Musi go starczyć, żeby zostało jeszcze na perłę Saksońskiej Szwajcarii.

Na drugi brzeg Łaby i początek szlaku wiodącego do niej dostaniemy się promem rzecznym, który wykorzystuje naturalny prąd rzeczny. Prom jest przyczepiony do swobodnie pływającej liny, zakotwiczonej na dnie koryta rzeki. Tratwa przesuwa się swobodnie wzdłuż liny, niesiona przez prąd rzeczny.

Most Bastei

Most Bastei - symbol Saksońskiej Szwajcarii - można się zachwycać nim samym, jak również rozciągającym się z niego krajobrazem. Przybędziemy na niego, kiedy nie powinno być już na nim tłumów. Most wygląda jak cud natury, ale przecież stworzony został ręką człowieka. Człowiek był tu od wieków obecny, ale swoją obecność dyskretnie zaznacza w krajobrazie, zarówno wznosząc fortece, zamki, czy budując takie mosty jak ten. Pierwszy taki most zbudowano w 1826 roku. Niedługo później zastąpiono go nowym, 80-metrowym kamiennym mostem. Połączył on skały i ruiny dawnego średniowiecznego zamku Neurathen. Dostarcza do dziś niesamowitych wrażeń wizualnych i oczywiście emocji przyprawiających o zawrót głowy sympatyków górskich wycieczek. Oprócz Mostu Bastei znajdziemy w pobliże liczne punkty widokowe, do których prowadzą metalowe platformy. Czekają na tych, co przezwyciężą lęki przestrzeni i wysokości, na tych, którzy chcą zobaczyć fenomenalne panoramy przełomu Łaby i okolic.

dzień 7

piątek, 3 maja 2019

GODZINA	. . . PLAN DNIA . . .
8.00	Děčín - rozpoczęcie trasy pieszej (przejście częściowo bez znakowanego szlaku)
12.30	Děčínský Sněžník - przerwa 45 min.
13.15	koniec przerwy
16.00	Děčín - zakończenie trasy pieszej, czas wolny

Děčínský Sněžník

Děčínský Sněžník - wieża.
Zp [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html)
or  CC-BY-SA-3.0
(http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)]

To będzie dzień deczyński. Nie wyjedziemy z tego ładnego miasta. Chętnym, którzy nie będą chcieli pozostać w mieście zaproponujemy wędrówkę na Děčínski Sněžník, na którym stoi 33-metrowa wieżą widokowa z 1864 roku. Daje ona panoramę na Czesko-Saksońską Szwajcarię, Rudawy i Góry Łużyckie. Przy dobrej pogodzie widać z niej również Drezno. Później ktoś może zechce sobie zwiedzić Zámek Děčín wznoszący się ponad naszą bazą. Niektórzy udadzą się na pobliskie via ferraty (o ile wcześniej ich już nie zaliczą).

Děčín z Děčínskiego Sněžníka
Pindick [GFDL (http://www.gnu.org/copyleft/fdl.html),
CC-BY-SA-3.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)
or CC BY-SA 2.5 (https://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5)]

Ściana Pasterza

Ściana Pasterza (czes. Pastýřská stěna)
Miaow Miaow [Public domain], from Wikimedia Commons

Zaraz pod drugiej stronie Łaby (kilkaset metrów drogi) na skałach Pastýřská stěna (Ściana Pasterza) do dyspozycji jest 14 tras - via ferrat o różnym stopniu trudności. Wejście jest bezpłatne, uzależnione jedynie od warunków pogodowych. Ściana pasterza stanowi dominantę na południowym wschodzie miasteczka. Na jej zalesionej wierzchowinie wzgórzu znajduje się ogród zoologiczny. Na skraju ściany stoi restauracja o wyglądzie małego zamku, z którego rozpościera się wyśmienity widok na Děčín.

Drogi via ferrat na Ścianie Pasterza
(źródło: http://www.ferrata-decin.cz)

1	Droga do nieba (czes. Cesta do nebíčka) Droga ta należy do łatwiejszych i jest oznaczona jako C/3+, co oznacza, że pokonać ją powinni początkujący. Długość tej trasy wynosi 150 metrów, a wspinanie potrzeba około 30 minut, zaś zejście z niej na ścieżkę doliczyć trzeba na 10 minut. Powyżej „Ścieżki do nieba” wybrać można kolejną trasę: „Cicha tolerancja” (2), „Zmowa durniów” (3) lub „Pamięć” (4). Jeśli ktoś miał na tej trasie jakieś problemy, nie powinien wspinać się dalej innymi drogami, znajdującymi się powyżej.	C/3+
2	Cicha tolerancja (czes. Tichá tolerance) Klasyczna via ferrata nadająca się również dla początkujących. Jest to 150-metrowa droga, na którą potrzeba około 30 minut wspinania. Z „Cichej tolerancji” możemy przejś na „Drogę do nieba” (1) lub „Fronę” (9). Nieco wyżej mamy „Most Karola” (10) łączący „Fronę” (9) i „Cichą Tolerancję” (2).	C
3	Zmowa durniów (czes. Spolčení hlupců) Trasa liczy 150 metrów, a wspinaczka zajmuje około 30 minut. Jest to alternatywna dla tras poprowadzonych po głównej skale.	C/3+
4	Pamięć (czes. Vzpomínka) To alternatywne przejście na głównej skale. Jego częścią jest mini-komin, w którym początkujący mogą mieć problemy. Długość tej drogi wynosi 150 metrów.	B/2+
5	Głodny pielgrzym (czes. Hladový poutník) Umożliwia dojście do trudniejszych tras „Srebrna wola” (6) i „Głupota mocarzy” (7). Długość drogi to 150 metrów, a czas przejścia około 30 minut.	B/2+
6	Srebrna wola (czes. Stříbrná vůle) Jedna z trudniejszych dróg na ścianie w postaci długiego komina o długości 150 metrów. Żeby się dostać do niej, trzeba skorzystać z „Głodnego pielgrzyma” (5).	D/3
7	Głupota mocarzy (czes. Pošetilost mocných) Najtrudniejsza droga na ścianie przez przewieszone skały. Trzeba mieć silne ręce.	D/4
8	Pasterz (czes. Pastýř) Rozpoczyna się silnym nawisem, dalej jest łatwiej. Droga liczy 150 metrów i konieczne jest co najmniej 30 minut na jej pokonanie. Przejście można zakończyć „Drogą do nieba” (1), „Froną” (9), z których można alternatywnie przejść „Mostem Karola” (10) do „Cichej tolerancji” (2).	D-
9	Frona (czes. Frona) Droga prowadząca do trudnego nawisu. Jej długość wynosi 150 metrów. Aby ją podjąć należy najpierw skorzystać z jednej z sześciu dróg: „Droga do nieba” (1), „Cicha tolerancja” (2), „Zmowa durniów” (3), „Pamięć” (4), „Głodny pielgrzym” (5) lub „Pasterz” (8).	D
10	Most Karola (czes. Karlův most) Stalowy most w postaci trzech lin o długości 12 metrów. Łączy „Drogę do nieba” (1) i „Frona” (9).
11	Smok (czes. Dráteník) Kolejna droga z grupy trudności D prowadząca na szczyt Ściany Pasterza, z możliwością przedłużenia przejścia w końcowej części poprzez przejście na „Powietrzny balet” (12).	D-/2+
12	Powietrzny balet (czes. Vzdušný balet) Najłatwiejsza droga na szczyt, ale dostępna dopiero w górnej partii Ściany Pasterza. Trzeba skorzystać z innych dróg wytyczonych poniżej, aby się na nią dostać. Liczy sobie 150 metrów, a jej przejście zajmuje około 30 minut.	A/B
13	Przypomnienie HTW (ang. Memento HTW) Liczy 170 metrów długości, a czasy przejść są zróżnicowane w zależności od umiejętności. Trudne są 3 metru na tej drodze, kiedy trzeba pokonać niewielki zwis. Zwis jest kluczowym momentem na tej drodze, który pozwala przetestować się przed podobnymi trasami via ferrat o trudności C.	C
14	Skalne imperium (angs. Rock Empire) Droga prowadząca do trudnego nawisu. Jej długość wynosi 150 metrów. Aby ją podjąć należy najpierw skorzystać z jednej z sześciu dróg: „Droga do nieba” (1), „Cicha tolerancja” (2), „Zmowa durniów” (3), „Pamięć” (4), „Głodny pielgrzym” (5) lub „Pasterz” (8).	C

dzień 8

sobota, 4 maja 2019

GODZINA	. . . PLAN DNIA . . .
8.15	wykwaterowanie, wyjazd z bazy
8.45	Kamenický Šenov, Panská skála - zwiedzanie
9.30	zakończenie zwiedzania, odjazd
9.45	Mlýny, Křížový buk - rozpoczęcie trasy pieszej
11.30	Studenec (737 m n.p.m.), wieża widokowa - przerwa 20 min.
11.50	koniec przerwy, zejście do Mlýny, Křížový buk
13.00	zakończenie trasy pieszej, odjazd do Krakowa
16.30	Góra Świętej Anny - przerwa 60 min.
19.30	przyjazd: Kraków, Aleja Jana Pawła II, parking przy NCK

Panská skála

W północnych Czechach leży niewielka miejscowość Kamenický Šenov, która słynie z niedużego, ale jakże niezwykłego wzgórza z wychodnią bazaltu zwanego Panská skála (Pańska Skała) lub Varhany. Powstało ono w trzeciorzędzie, około 30 milionów lat temu, w wyniku działalności wulkanicznej. Przypuszcza się, że lawa wypływała z komory wulkanicznej z głębokości przekraczającej 30 km. Wypływała, ale prawdopodobnie nie dotarła do powierzchni ziemi, lecz zastygła w kominie wulkanicznym. W wyniku późniejszej erozji i denudacji otaczających skał, został on wypreparowany w formie tzw. neku. W ten sposób powstało odsłonięcie bazaltu w postaci doskonale wykształconych słupów bazaltowych o średnicy około 20-25 cm i wysokości do 20 metrów. Pańska Skała jest najstarszym w Czechach rezerwatem geologicznym i jednocześnie jednym z najstarszych tego typu założeń w Europie, uruchomiony na terenie dawnego kamieniołomu.
Kilkadziesiąt metrów na południowy wschód od Pańskiej Skały zobaczymy wysoki słup maryjny, ustawiony na pamiątkę śmierci młodej pary przyjaciół (mężczyzna i wdowa), którzy zamarzli tutaj w czasie mroźnej i burzliwej nocy w 1739.

Studenec (737 m n.p.m.)

To wzniesienie pochodzenia wulkanicznego, o wyrazistym stożkowym kształcie, z bazaltowym trzonem o stromych zboczach z płaską powierzchnią szczytową. Znane jest też ze źródeł o niezwykle chłodnych wodach. Znajduje się na północ od miejscowości Česká Kamenice. Stoi na niej jedna z najstarszych żelaznych wież widokowych. Historia wież na tym szczycie sięga 1888 roku. W tamtych czasach Studenec (znany jako Kamień Ferdynanda lub Kaltenberg) był ważnym punktem w systemie triangulacji Czech. Zanim stanęła wieża żelazna w 1854 roku zbudowana została drewniana wieża widokowa. Została rozebrana w 1865 roku ze względu na zły stan techniczny. W jej miejscu stanęła wieża widokowa z żelaza, której powstanie zainicjowane zostało przez Stowarzyszenie Górskie dla Szwajcarii Czeskiej (Gebirgsvereinfürdie Böhmische Schweiz). Pozyskano wsparcie finansowe banków i zgodę właściciela gruntów. Nowa wieża o wysokości 16,2 m została otwarta 15 lipca 1888 roku. W 1890 roku członkowie Stowarzyszenia wytyczyli drogę na szczyt Studenec. W 1893 roku książę Ferdinand Kinský, właściciel gruntów obejmujących górę zbudował obok popularnej już wtedy wieży widokowej letni domek „Kinsky Baude”, w którym serwowano przekąski i nocleg dla gości. Domek ten służył zwiedzającym do lat 50-tych XX wieku. Po wielu latach wieża jednak ulegała korozji. W 1996 roku miała zostać rozebrana, jednak niemal w przeddzień rozbiórki została uznana za zabytek techniki za staraniem jej zwolenników. Czeskie Lasy blisko 10 lat starały się o odbudowę tej wieży oraz wskrzeszenie turystyki w tym rejonie. Udało się tego dokonać dzięki sponsorom, którzy dali pieniądze na modernizację całej konstrukcji. Obecnie każdy ze stopni prowadzących na platformę wieży widokowej (jest ich 89) posiada na odwrocie tabliczkę z nazwiskiem bądź nazwą sponsora. Są wśród nich osoby indywidualne, instytucje, firmy i rządowe agendy (są wśród nich głównie Czesi, ale znaleźć można również Niemców.

UWAGA
Należy liczyć się z tym, iż niekorzystne warunki pogodowe
mogą wpłynąć na zmianę planu i założeń wycieczki,
szczególnie jeśli chodzi o trasy górskie.

Rzecz ważna: na trasach górskich nie zapewniamy licencjonowanego przewodnika.

Zapewniamy (tak jak zwykle) kompleksową informację o trasach i czasach przejść,
a następnie koordynujemy całe przejście,
zaś wszyscy razem dbamy o nasze bezpieczeństwo i przyjacielską atmosferę.

Niezbędny sprzęt na przejście via ferraty

Via ferraty to jeszcze nie wspinaczka, ale już niebanalna turystyka. Jest to rodzaj szlaków, na których znajduje się wiele elementów stalowych typu liny, drabinki, stopnie, klamry i inne, mających na celu zapewnienie bezpiecznego przejścia. Do naszej asekuracji służy stalowa lina zamocowana w skale, do której wpina się lonżę amortyzująca możliwe odpadnięcia.

Oto co musisz posiadać by wycieczka wzdłuż stalowej liny mogła przebiegać bezpiecznie i komfortowo:

• uprząż wspinaczkowa,
• lonża do via ferraty,
• kask,
• rękawiczki (najlepiej bez palców).

Potrzebującym udzielimy niezbędnego instruktażu jak korzystać ze sprzętu na via ferratę.

* * *

PLANOWANY POWRÓT

Kraków, Aleja Jana Pawła II, parking przy NCK

w godzinach 20.30 - 21.30

* * *

ZAKWATEROWANIE i WYŻYWIENIE - miasto Děčín nad rzeką Łabą:
Noclegi: Spichlerz Zamku Děčín (to nie żart)
Wyżywienie: Restauracja Hotelu Faust

Zamek Děčín
Ondřej Koníček [Public domain], via Wikimedia Commons

Koszt wycieczki

Wyszczególnienie kosztów	Cena
autokar	330 zł
7 x nocleg (27.04 - 3.05.2019) wyżywienie: - 7 x obiadokolacja w dniach 27.04 - 3.05.2019 - 7 x śniadanie w dniach 28.04 - 4.05.2019	2450 Kč* 1120 Kč* 700 Kč*
Razem:	330 zł 4270 Kč*

* płatne bezpośrednio gospodarzowi obiektu noclegowego

Zainteresowanych prosimy o kontakt: tel. 507-953-300

lub e-mail: dmszala@gmail.com

Po zapisaniu się na listę uczestników należy dokonać wpłaty za autokar
na konto nr 55 1240 4588 1111 0010 7214 2661

podając w tytule wpłaty imię i nazwisko oraz hasło CZESKA I SASKA SZWAJCARIA

Zestawienie przybliżonych kosztów
opłat za bilety wstępu do zwiedzanych obiektów, spływów i przeprawy promowej

---

Nasze cele

W ramach prowadzonej działalności stwarzamy możliwości do wędrówki, poznawania świata, bycia blisko natury, czy integracji w zespole ludzi o wspólnych zainteresowaniach, dla których dzielenie się czasem z innymi jest przyjemnością. Nie ważny jest tutaj wiek, usposobienie, czy poglądy, ale wspólna pasja, radość bycia i wzajemna życzliwość. Nie kierujemy się ideologiami, ale zwyczajną turystyczna etyką. Podczas wyjazdów zajmujemy się koordynacją całego przedsięwzięcia, każdy uczestnik otrzymuje plan wycieczki i niezbędne materiały informacyjne, a będąc już na trasie wspieramy się razem, aby zrealizować założone cele.

Jeśli widzisz swoją osobę w takiej grupie - jest to pierwszy krok,
abyś do nas dołączył.

Przeczytaj zanim skorzystasz z naszej oferty

Najczęściej działamy jako Przedsiębiorstwo Ułatwiające Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych „Dorota Szala NA WYCIECZKĘ”. Na czym to polega? Otóż wynajmujemy środek transportu, za który uczestnik dokonuje opłaty po zapisaniu się na listę uczestników oraz po podpisaniu umowy (w przypadku wyjazdów wielodniowych). I jest to jedyna płatność, którą do nas odprowadzacie. Nie płacicie nam za inne usługi turystyczne, związane z rezerwacją obiektów noclegowych, wyżywieniem, biletami wstępu do muzeów, opłatami za wypożyczenie dodatkowego sprzętu (np. kajaków, sprzętu asekuracyjnego), jak również innych opłat określonych programem wycieczki. Na tych dodatkowych usługach nie zarabiamy, choć dokonujemy stosownych rezerwacji, czyli ułatwiamy ich nabywanie. Opłat za te usługi dokonujecie dopiero podczas wyjazdu bezpośrednio u przedsiębiorców, którzy takie usługi świadczą, w dniu korzystania z takiej usługi.

Nie jesteśmy biurem podróży, ale przedsiębiorstwem ułatwiającym nabywanie powiązanych usług turystycznych, a więc uczestnikom naszych wyjazdów nie przysługują prawa mające zastosowanie do imprez turystycznych zgodnie z dyrektywą (UE) 2015/2302. Wynika z tego też to, że nasze przedsiębiorstwo nie jest odpowiedzialne za należyte wykonanie poszczególnych dodatkowych powiązanych usług turystycznych, a więc w razie występujących problemów w zakresie świadczenia tych usług uczestnik powinien kontaktować się z odpowiednim usługodawcą (udzielamy w takich sytuacjach wszelkiej informacji i pomocy).

Jednakże – zgodnie z wymogami prawa UE – posiadamy zabezpieczenie w postaci gwarancji ubezpieczeniowej w celu dokonania zwrotu Państwa wpłat na rzecz naszego przedsiębiorstwa za usługi niewykonane w razie jego niewypłacalności. Gwarancja ta obejmuje wszystkie usługi, również te dodatkowe, na które dokonaliśmy stosownych rezerwacji w ramach powiązanych usług turystycznych (np. noclegi, wyżywienie, bilety wstępu, wypożyczenie sprzętu). Gwarancja ta jednak nie zapewnia zwrotu kosztów w przypadku niewypłacalności danego usługodawcy, który taką usługę ma nam zrealizować.

Sprawdź nas:

• Wyciąg z wpisu do rejestru Centralnej Ewidencji Organizatorów Turystyki i Przedsiębiorców Ułatwiających Nabywanie Powiązanych Usług Turystycznych
• Certyfikat gwarancji ubezpieczeniowej

Zobacz akty prawne normujące działalność przedsiębiorców zajmujących się turystyką:

• Dyrektywa (UE) 2015/2302
• Ustawa z dnia 24.11.2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych

Czasami jednak oferując wycieczkę występujemy w roli Agencji Turystycznej. Oferujemy wówczas udział w imprezie turystycznej podejmując współpracę z organizatorem turystyki (np. biurem podróży). Wówczas system opłat za wycieczkę może być inny, o czym informujemy w konkretnej ofercie turystycznej. W przypadku takich imprez turystycznych uczestnikom wyjazdu przysługują wszystkie prawa UE mające zastosowanie do imprez turystycznych, zaś przedsiębiorstwo, z którym współpracujemy, będzie ponosiło pełną odpowiedzialność za należytą realizację imprezy turystycznej.

Zanim wybierzesz się z nami na wycieczkę powinieneś obowiązkowo zapoznać się także z Polityką Prywatności oraz Polityką Cookies na naszej stronie. Zostały one opracowane w związku wymogami narzuconymi przez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27.04.2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (określane powszechnie jako "RODO"), a także Prawo Telekomunikacyjne z dnia 16.11.2012 r.

Jeśli zdecydowałeś dołączyć się do nas - to świetnie!
Co dalej?

Najpierw skontaktuj się z Dorotą:

tel. 507-953-300  lub e-mail: dmszala@gmail.com

Jeśli chcesz zapisać się na wycieczkę wielodniową – musimy (zgodnie z prawnymi wymogami) spisać stosowną umowę (wzór umowy).

Jeśli zostałeś umieszczony na liście uczestników - dokonaj wpłaty za autokar
w podanej wysokości na konto nr:
55 1240 4588 1111 0010 7214 2661

z dopiskiem w tytule wpłaty: kto płaci i za co
(czyli podaj imię i nazwisko oraz nazwę wyjazdu).

Pozostałe opłaty (nocleg, wyżywienie i inne ujęte w programie) zapłacisz podczas wycieczki bezpośrednio u odpowiednich usługodawców.

UWAGA! W przypadku rezygnacji z wyjazdu i braku zastępstwa nie zwracamy wpłaty za autokar.

BARDZO WAŻNE! Nie ubezpieczamy uczestników (chyba, że umowa inaczej stanowi). Każdy uczestnik wyjazdu sam według własnego uznania zapewnia sobie i ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków (NNW) i inne niezbędne ubezpieczenia na czas podróży, jak też wynikające ze specyfiki wycieczki, a w szczególności mające na względzie podwyższony stopień ryzyka utraty zdrowia lub życia na terenach wysokogórskich, wodnych i innych.

Dorota Szala NA WYCIECZKĘ       NIP 6781742253
31-928 Kraków, os. Centrum B 11/52
wpis do rejestru CEOTiPUNPUT nr: Z/65/2018
tel. 507-953-300       e-mail: dmszala@gmail.com

---

W krainie romantyków - siła wspomnień - zobacz jak było... Kraina romantyków W krainie romantyków: Ještěd W krainie romantyków: Dziki Wąwóz i Wąwóz Edmunda W krainie romantyków: Sokole Gniazdo i Brama Pravčicka W krainie romantyków: Tanečnice W krainie romantyków: Vlčí Hora W krainie romantyków: Jedlova W krainie romantyków: Klíč W krainie romantyków: Häntzschelstiege W krainie romantyków: Schrammsteine W krainie romantyków: Pillnitz W krainie romantyków: pierwszomajowa parada parostatków W krainie romantyków: Tiské stěny W krainie romantyków: Twierdza Königstein W krainie romantyków: Malerweg W krainie romantyków: Kurort Rathen i Park Świat Kolei W krainie romantyków: Bastei W krainie romantyków: Dečínský Snežník W krainie romantyków: Pastýřská stěna W krainie romantyków: Studenec W krainie romantyków: Panská skála W krainie romantyków: Prosečský hřeben